“BAGYONG GLORING”

Ang buwan ng Hunyo ang hudyat ng muling pagbubukas ng klase at kasabay nito ang pagbuhos ng bagyo. Tulad ng tropical na klima ng Pilipinas, ito ang buwan ng pagdagsa ng malalakas na bagyo.
“Gloring”- mula sa dalawang pangalan, Gloria at Manoling isang bagyong namumuo na tatama ng napakalakas sa Pilipinas kung hindi maagapan tiyak na masisira ng tuluyan ang ekonomiya ng ating bansa. Isang napakalakas na bagyong may bilis na di kayang sukatin at may pabugso-bugsong talsik ng mga maling impormasyon na tila kalawang na sisira sa lehislatura at hudikatura ng ating bansa.
Nitong mga nakalipas na mga araw muling umalingasaw ang mga nakatagong lihim sa dating pamunuan ng PCSO. Ngunit bago pa man ito nangyari, nagsalita at binatikos ni dating Pangulong Arroyo ang kasalukuyang administrasyon. Noong Huwebes, nagpa-press conference si Arroyo. Yan ang unang-una niyang press conference mula nang bumaba siya sa Malacañang, mag-isang taon na ang nakalipas. Sa Kongreso kung saan kinatawan siya ng pangalawang distrito ng Pampanga, mailap siya sa media. Makikita mo sa TV, taas noo na parang emperatris yan kapag pumasok sa session hall. Ayun sa mga report, nagbabala daw si Arroyo sa mga panganib sa ekonomiya dahil sa palpak na pamamahala ni Aquino ng bayan. Ginamit niya ang sinabi ng isang columnist tungkol kay Aquino: “nobody’s home.”
Alam naman natin na ang “nobody’s home” ay sinasabi sa isang taong bobo.
Ikinumpara niya ang pagkakaiba ng Pilipinas noon at ngayon base sa kani-kanilang pamamalakad. Ngunit ang malaking katanungan dito, ano ba ang buhay natin noon? Hindi ba’t nalugmok ang ating ekonomiya at pamumuhay noong kanyang administrasyon. Ang kriminalidad at kurapsyon sa ating gobyerno ay lumobo tulad ng paglobo ng ating populasyon.
Kaalinsabay nito, muli naman nagsalita si Ka Manoling ng masangkot siya sa mga anomalya sa PCSO na nangyari noong administrasyong Arroyo at siya ang kasalukuyang namamahala ng ahensiya noon. Hindi kakikitaan ng tapang at sinseridad ang kanyang mga paliwanag bagkus takot at kawalan ng kumpiyansa sa sarili. Mariin niyang tinatanggi ang mga bintang sa kanya at ayaw na niyang magpaliwanag pa. Ang gusto niyang mangyari ay magharap sa korte para maging pormal at legal ang lahat na siya naman ginagawa ngayon ni Margie Juico sapagkat sasampahan ng kaso ang mga tiwaling opisyal ng PCSO na naging dahilan kung bakit umakyat ng P4 bilyon ang pagkakautang ng ahensya. Ayon sa report ng Inquirer, sinabi ni PCSO chairperson Margaria Juico, na umaabot sa P4 na bil¬yon ang utang ng ahensya na akala natin ay lumalangoy sa pera. Ang malaki raw na pinagkakagastusan ng PCSO nang panahon ni Arroyo ay mga anunsyo.
Wala namang kumpetensya ang PCSO, bakit malaki ang budget sa anunsyo?
Hindi na nakapagtataka kung bakit kahit anong pandaraya, kurakutan at pagbaluktot ng batas na ginawa ni Gloria Arroyo, mabango pa rin siya sa ibang miyembo ng media, suportado siya ng ilang obispo at hindi natitinag ang suporta ng ilang congressman. Busog pala sila ng pera galing sa Philippine Charity Sweepstakes Office (PCSO). Busog sila sa pera ng taumbayan at para sana sa mahihirap nating kababayan.
Gusto ko sanang liwanagin na ang PCSO ay itinatag upang makatulong sa mga mahihirap at nangangailangan nating kababayan na hindi kayang magpagamot at magpaopera. Ito rin ay tumutulong sa mga programa ng gobyerno para sa edukasyon at nutrisyon ng mga kabataan. Ayun sa charter ng PCSO, 55 na porsiyento ng kanilang kita na umabot ng P29.5 bilyon noong isang taon, ay dapat ilalaan sa mga premyo. Ang 30 porsiyento ay sa charity o kawang-gaw at 15 porsiyento ay sa operating funds.
Ayon sa ating bubuyog, pagkatapos maubos ang operational expenses ng PCSO board noong panahon ni Arroyo ay nagamit at nawaldas pati ang charity funds na may alam ako na may mga medyo may kaya na nakakuha ng assistance sa PCSO dahil kilala nila ang mga opisyal doon noong panahon ni Arroyo. Kung mahirap ka at wala kang kakilala, talagang mamumuti ang mata mo roon sa kakapila.

Sabi ni Juico, sa public relations lang umabot sa P1 bilyon ang ginastos ng PCSO samantalang P900 milyon lang ang limit sa PR expenses. Ang isa sa kanilang pinagkagastusan ay ang P1.5 bilyon na kontrata ni Carlo J. Caparas na kailangan daw bayaran ng PCSO dahil kinampihan si Caparas ng Office of the Govern¬ment Corporate Counsel. Itong si Caparas ang ginawa ni Arroyo na National Artist for Film and Visual Arts na pinagpuprotesta ng mga nasa pelikula at sining dahil hindi naman kahanga-hanga ang kanyang mga pelikula.

Maliban sa media, ma¬raming mga pari rin daw ang nabigyan ng mga donasyon at Pajero. Busog din ang mga congressman na dikit kay Arroyo katulad ni Quezon Rep. Danilo Suarez na nakatanggap ng P53 milyon para raw sa ospital sa Quezon. Sabi ni Suarez binigay raw niya ang pera sa ospital. Bakit dinaan sa kanya? Bakit hindi dineretso sa ospital?Si Suarez ang umamin na siya ang nagbayad sa kinain nila sa Le Cirque, ang mahal na restaurant sa New York kung saan dinala ni Arroyo ang Philippine delegation nang nakipagkita siya kay President Obama.

Kung ating susuriin ang ating mga bida sa blog kong ito, iisa lang ang ating konklusyon- Sila ang mga taong nagkamal ng salapi, Sila ang mahilig magkuwestiyon at magparatang,Sila ang tingin sa sarili’y PANGINOON. Huwag natin kalimutan ang kasabihang, “Bago mo salaminin at pahirin ang putik ng iba, harapin mo muna at saliminin ang sarili mong putik, ” at ang pamosong linya ng ating Panginoong Hesus, “ Kung sino man sa inyo ang walang bahid dungis o putik, siya ang unang mamukol ng bato sa babaeng makasalanan”. Ang pulitika ay sadyang marumi at mapaglaro. Isang tukso na ultimo ang Simbahang Katoliko ay nadedemonyong magtampisaw at makisalo. Ang buhay na binigay sa atin ng Maykapal ay pinahiram lamang, sana maging makabuluhan at kapaki-pakinabang hindi lamang sa ating sarili at pamilya bagkus sa ating kapwa, kababayan lalo na sa ating Inang Bayan.